معمولاً دو چالش بزرگ در زندگی با افراد عصبانی و خشم جود دارد؛ اول آنکه ممکن است خود شما در نهایت برای اینکه تحملتان تمام‌شده و یا برای مراقبت از خودتان تبدیل به فردی عصبانی بشوید. دوم اینکه چگونه بتوانیم همسر خود را راضی کنیم که دنبال ایجاد تغییر در زندگی خود باشد.
تقریباً می‌توانیم بگوییم که چهار دلیل اصلی وجود دارد که مانع ایجاد تغییر در فرد عصبانی می‌شود:
هویت قربانی
سرزنش دیگران
خودشیفتگی
نگرش منفی نسبت به دیگران
اول. هویت قربانی
افراد عصبانی اغلب واکنش‌های خشن خود را، رفتار مناسب در مقابل بی‌عدالتی دنیا در نظر می‌گیرند. آن‌ها نسبت به نیازهای خود تا حدود زیادی حساس هستند و غالباً به هرگونه تلاشی که به نوعی برایشان تهدید تلقی می‌شود، واکنش تندی نشان می‌دهند.
آن‌ها تحت تأثیر این باور که چه چیزهایی را باید به دست بیاورند و دیگران چگونه باید این چیزها را در اختیار آن‌ها قرار بدهند، رفتار خود را با اطرافیان تعریف می‌کنند. آن‌ها به دلیل آنکه خود را قربانی رفتار و اشتباهات دیگران می‌دانند، معمولاً واکنش‌های خشونت‌آمیز افراطی نسبت به هر فردی دارند که در ذهن خود او را تهدیدی در نظر می‌گیرند.
دوم. سرزنش دیگران
این افراد تمایل بسیاری دارند که دیگران را مسئول احساسات ناخوشایند خود بدانند. بنابراین خشم شما از فردی که او را مقصر احساسات ناخوشایند خود در نظر می‌گیرید، کاملاً طبیعی خواهد بود. زمانی که فرد احساسات ناخوشایند خود را دائماً متوجه رویدادهای بیرونی می‌کند، دیگر به سختی می‌تواند هیجانات و احساسات خود را تنظیم کند. بنابراین بجای مدیریت هیجانی، انها با یک ترشح آدرنالین و خشم شدید خود به سوی دیگران حمله می‌کنند.
از آنجایی که تجربه خشم همراه با ترشح آمفتامین اتفاق می‌افتد، به فرد کمک می‌کند که از تجربه دردناک هیجانی خود عبور کرده و همه چیز را متوجه دنیای بیرونی کند. طبیعی است که پس از مدتی این مسئله تبدیل به یک عادت برای او می‌شود. اما قسمت دردناک این داستان از آنجایی آغاز می‌شود که این سرزنش و خشم شدیدی متوجه نزدیک‌ترین فرد زندگی آدم عصبانی می‌شود. او دائماً همسر خود را برای تمام مشکلات رابطه‌ای و چالش‌های زندگی سرزنش می‌کند و او را بر روی صندلی متهم می‌نشاند.
سوم. خودشیفتگی
نکته مهم در این بخش این است که ما الزاماً در مورد اختلال شخصیتی خودشیفته صحبت نمی‌کنیم، فقط به یاد داشته باشید که عصبانیت شدید و پرخاش می‌تواند یکی از نشان‌های فرد خودشیفته باشد. منظور ما از این موضوع این است که افراد ممکن است یک خودشیفته کامل نباشند اما در هنگام ترشح آدرنالین و خشم خیلی شدیدی بتوانیم علائم خودشیفتگی را در آن‌ها بینیم. دلیل این موضوع می‌تواند برمی‌گردد به توانایی آدرنالین برای ایجاد قدرت فیزیکال و روانی و افراد معمولاً در این حالت یک احساس اعتمادبه‌نفس کاذب را در خود تجربه می‌کنند. تمام این اتفاقات سبب می‌شود که توانایی همدلی فرد با دیگران آسیب ببینید و او متوجه احساسات ناخوشایندی که در دیگران ایجاد می‌کند، نشود.
چهارم. نگرش منفی نسبت به دیگران
چهارم. نگرش منفی نسبت به دیگرانحالتهایی ناشی از خشم و عصبانیت باعث شده که جنب‌های منفی رفتار و موقعیت‌هایی که فرد در مواجه با آن‌ها قرار می‌گیرد، بزرگ و تقویت شود. زمانی که فرد خشم می‌شود، تجربه بسیار شدیدی از نفرت و بیزاری از طرف مقابل در وجود او نقش می‌بندد که گفتگو با او را کار سختی می‌کند. بنابراین به سختی می‌توان با فردی که در آتش خشم می‌سوزد به نتیجه رسید زیرا او باور دارد که شما می‌خواهید بیشتر به او آسیب بزنید و این تنها شیوه مراقبت از خود است.
چگونه می‌توان خشم را مدیریت کرد
هر کسی می‌تواند به راحتی در این مدار آسیب‌رسان قرار بگیرد، خصوصاً فردی که دائماً در معرض همسری است که با او خشم و بدرفتاری می‌کند. اما کلید عبور از این تکانه‌های خشم، داشتن شفقت و درک بالا نسبت به یکدیگر است. همسر شما باید شفقت را یاد بگیرد تا بتواند به کمک آن این زنجیره هویت قربانی، سرزنش، خودشیفتگی و رفتارهای منفی نسبت به دیگران را بشکند و از آن خارج شود. اما نکته مه این است که او چگونه می‌تواند شفقت را تجربه کند و یاد بگیرد. نقش شما از اینجا به بعد بسیار پررنگ می‌شود. شفقت چیزی نیست که با گفتگو و کلمات بتوان به آن رسید، بلکه یکی از بالاترین سطوح تجربه انسانی است که دو نفر باید در تجربه آن با یکدیگر شریک بشوند.
بنابراین شما باید آغوش خود را برای او باز کنید تا او بتواند درک کند که دنیا آن قدر هم عادلانه و مکانی خشم و پرخطر نیست و می‌تواند به دیگران کمک کند. زمانی که موفق شدید سطحی از رابطه عمیق و امن را با یکدیگر فراهم کنید، زمان آن فرامی‌رسد که از کمک حرفه‌ای متخصصین روان‌درمانی بهره‌مند شوید. فراموش نکنید که این الگو در همسر شما، بسیار قدیمی‌تر از یکسری چالش‌های عادی روزمره است و باید درمان بشود.
