اختلال بیش فعالی یا ADHD اختلالی است که با آسیبهایی نظیر، ناتوانی در ادامه تمرکز، مشکلات در سازماندهی تکالیف، اجتناب از چیزهایی که نیاز به مداومت دارد، شناخته میشود.
مفهوم بیش فعالی در این اختلال اشاره دارد به مشکلاتی نظیر بینظمی، بیقراری و صحبت کردن بیش از حد اندازه.
همچنین میتوانیم رفتارهای تکانشی نظیر (فقدان صبر یا متوقف کردن دیگران هنگامیکه حرف میزنند) را به عنوان بخشی دیگر از مشکلات این اختلال در نظر بگیریم.
برای درمان اختلال بیش فعالی، اغلب از داروهای محرک نظیر ریتالین، یا رواندرمانی استفاده میشود، اما فرد میتواند برای سرعت بخشیدن به کار درمان از هر دو مورد استفاده کند.
شما عزیزان می توانید برای درمان اختلال بیش فعالی فرزندتان با خانم شیرین سادات اطیابی نوروتراپ کلینیک بینش نوین وقت نوروفیدبک داشته باشید، برای تعیین وقت مشاوره حضوری با شماره های زیر تماس حاصل فرمائید:
۰۲۱-۲۲۹۱۵۳۸۵-۸۶
آیا متمرکز بودن برای شما کار سختی است؟ – بیش فعالی کودکان
آیا نشستن و گوش دادن به حرف دیگران برایتان سخت است و ترجیح میدهید زودتر حرفهای آنها را قطع کنید؟
آیا رفتار تکانشی که معمولاً به صورت رفتارهای بدون فکر ارزیابی میشود در شما زیاد است؟
البته برای همه ما ممکن است مشکلات بالا اتفاق افتاده باشد، اما برای برخی افراد این مشکلات تبدیل به کابوس روزانه شده است
و زندگی آنها را به صورت محسوسی تحت تأثیر خود قرار داده است.
انتظار داریم که این مشکلات سبب شود تا فرد نتواند ارتباطات دوستانه خود را حفظ کند و در محیط کار و دانشگاه خود، دچار مشکلات جدی شوند
نشانگان اختلال بیش فعالی – بیش فعالی کودکان
برخلاف بیماریهای فیزیکی نظیر شکستگی یا سرطان، اختلال بیش فعالی (که البته گاهی به ADD نیز شناخته میشود)
علائم فیزیکی ندارد که بتوان با آزمایش گرفتن از افراد آن را تشخیص داد.
متأسفانه برخی از نشانگان ADHD همپوشانی زیادی با دیگر اختلالات روانی (نظیر اضطراب، افسردگی و اختلال دو قطبی) دارد که سبب میشود تشخیص آن کار سختی شود. رفتارهای ناشی از بیدقتی که اغلب همراه است
با تکانش گری و بی فعالی، بخشی از الگوهای ADHD به شمار آینه.
در جوانان، این الگو سبب میشود که فرد نتواند در جزییات متمرکز شود و یا تمرکز خود را حفظ کند.
همچنین فرد در گوش دادن به دیگران، و پیروی کردن از دستورالعملهای و انجام وظیفه، دچار مشکلات جدی است.
سازماندهی یک پروژه تقریباً برای این افراد غیرممکن به نظر میرسد، و هر چیزی میتواند تمرکز او را به سادگی از بین ببرد.
این افراد به راحتی دچار فراموشی میشوند و هر چیزی را ممکن است گم کنند یا جای آنها را به یاد نیاورند.
اختلال بیش فعالی معمولاً در کودکی ابتدا خود را نشان میدهد.
دلایل ایجاد اختلال بیش فعالی
دلایل اصلی ایجاد اختلال مشخص نیست،
اما انتظار داریم که ADHD تشخیص داده شود و قابل درمان باشد.
محققان معتقدند که عوامل نوروبیولوژیکی و ژنتیک میتواند در کنار عوامل اجتماعی مانند مشکلات خانوادگی و تربیت ضعیف کودکی، دلایل ایجاد اختلال بیش فعالی باشد، اما نمیتوانیم با دقت دلیل آن را مشخص کنیم.
درمان اختلال بیش فعالی
ما میدانیم که نشانگان این اختلال در کودکان به این راحتیها از بین نمیرود و بیش از ۶۰% کودکان با علائم بیانشده وارد بزرگسالی میشوند.
متأسفانه بسیاری از بزرگسالانی که از این اختلال رنج میبرند، هیچوقت به درمانگر مراجعه نمیکنند و از این اختلال آسیبهای زیادی میبینند.
ما میدانیم که این اختلال قابلدرمان است اما ممکن است یافتن شیوه درمانی مناسب برای فرد زمان ببرد.
قابلاتکاترین شیوه درمانی برای اختلال بیش فعالی برخی انواع دارو است که به محرک معروف است و البته رواندرمانی. رواندرمانی ممکن است به تنهایی مفید باشد اما مصرف دارویی که توسط روانپزشک تجویز شده، کیفیت درمان را افزایش میدهد.
زندگی با اختلال بیش فعالی
کنار آمدن با این اختلال کار سختی است.
از یک طرف مشکلاتی که نشانگان اختلال برای فرد ایجاد میکند دردسرساز است و از طرفی دیگر چالشهایی جامعه. درجه بالایی از این اختلال ممکن است فرد را به سوی تصادفات رانندگی، سو مصرف مواد، دردسر در مدرسه، رفتارهای ضد اجتماعی و فعالیتهای مجرمانه، سوق دهد.
همان طور که قبلاً اشاره کردهایم ممکن است ADHD با اختلالات دیگری همراه شود.
مثلاً اختلالات اضطرابی، اختلال شخصیتی وسواس جبری، یا مشکلات گفتاری و شنیداری، بخشی از این مشکلات هستند.
یادمان باشد که یکی از مهمترین کمکهایی که رواندرمانی به این افراد میکند این است که بیمار یاد میگیرد چگونه با اختلال خود زندگی کند و نشانگان آن را مدیریت کند.
درمان اختلال بیش فعالی – بیش فعالی کودکان
استفاده از خدمات درمانی برای مواجهه و درمان یک اختلال هیچوقت کار سادهای نیست و ممکن است فرد اصلاً از وجود مشکل اطلاع نداشته باشد.
ممکن برخی مشکلات خود در تمرکز و دقت را به ضعف شخصی خود یا هوش پایین ارتباط دهند، و طبیعی است مسائل این چنینی سبب میشود فرد از فضای درمانی فاصله بگیرد.
روشهای زیادی برای آغاز درمان وجود دارد؛ شما میتوانید به یک روانپزشک مراجعه کنید یا قدم اول وقت گرفتن از یک روانشناس بالینی باشد.
همان طور که قبلاً اشاره کردیم، نیاز به مصرف دارو ممکن است قدم مهمی به شمار آید اما مراقب باشید که حتماً برای دریافت دارو به متخصص روانپزشکی مراجعه کنید نه روانشناس یا حتی پزشک. مراجعه به مشاوره کودک میتواند نقشه راه دقیق تری به شما ارائه دهد.
بی
بیشتر بخوانید: