پس از انقلاب صنعتی که خیلی از محصولات غیرضروری به تولید انبوه رسیدند و گوشی ها جای صحبتها و تعاملات رودر رو را گرفته بشر دچار یک سری از بیماری های روانی شد، که احساس تنهایی در ایجاد ان موثر بوده است، مانند افسرگی و اضطراب! در این مقاله به شرح بیماری افسرگی و راههای درمان افسردگی پرداخته ایم.
افسردگی چیست؟
افسردگی می تواند یک بیماری روانی جدی باشد، افسردگی عبارت است از احساس غم، دلسردی، یا ناامیدی به مدت حداقل 2 هفته در اغلب روزها و اغلب ساعات روز، به علاوه علایم همراه.
علایم شایع افسردگی
- از دست دادن علاقه؛ بی‌حوصلگی و دل‌زدگی؛ ناتوانی از لذت بردن
- احساس ناامیدی؛ بی‌حالی و خستگی
- بی‌خوابی؛ خواب زیاد یا ناراحت
- گوشه‌گیری اجتماعی؛ احساس بی‌ارزش بودن ومورد نیاز نبودن
- بی‌اشتهایی یا پرخوری؛ یبوست
- از دست دادن میل جنسی
- مشکل داشتن در تصمیم‌گیری؛ مشکل داشتن در تمرکز
- یکباره به گریه افتادن بدون توضیح مشخص
- احساس گناه شدید به خاطر وقایع بی‌اهمیت یا خیالی
- تحریک‌پذیری؛ بی‌قراری؛ افکار خودکشی
- دردهای مختلف، مثل سردرد، درد قفسه سینه بدون شواهدی از بیماری جسمی
علل افسردگی
برای بیماری افسردگی واقعی هیچ علت یگانه و روشنی نمی‌توان متصور بود. بعضی از عوامل زیست‌شناختی مثل بیماری‌های جسمی، اختلالات هورمونی، یا بعضی داروها می‌توانند نقش داشته باشند. عوامل اجتماعی و روانی نیز می‌توانند نقش داشته باشند. اختلالات ارثی نیز می‌توانند مؤثر باشند. بروز این حالت ممکن است با تعداد وقایع ناراحت‌کننده زندگی فرد ارتباط داشته باشد.
عوامل تشدید کننده
- عصبانیت یا احساس دیگری که فرو خورده شده باشد
- داشتن شخصیتی وسواسی، منظم و جدی، تکامل‌گرا، یا شدیداً وابسته
- سابقه خانوادگی افسردگی
- وابستگی به الکل
- شکست در کار، ازدواج، یا روابط با دیگران
- مرگ یا فقدان یکی از عزیزان
- از دست دادن یک چیز مهم (شغل، خانه، سرمایه)
- تغییر شغل یا نقل مکان به یک جای جدید
- انجام بعضی از اعمال جراحی مثل برداشتن پستان به علت سرطان
- وجود یک بیماری یا معلولیت عمده
- گذر از یک مرحله از زندگی به مرحله‌ای دیگر، مثلاً یائسگی یا بازنشستگی
- استفاده از بعضی از داروها مثل رزرپین، داروهای مسدودکننده بتا آدرنرژیک، یا بنزودیازپین‌ها
- محرومیت از داروها و مواد محرک مثل کوکائین ، آمفتامین‌ها، یا کافئین
- بعضی از بیماری‌ها مثل دیابت، سرطان لوزالمعده ، و اختلالات هورمونی
پیشگیری از افسردگی
- تغییرات عمده زندگی را پیش‌بینی و آمادگی لازم برای مواجهه شدن با آنها را کسب کنید
- حتی‌الامکان از عوامل خطر پرهیز کنید
عواقب مورد انتظار
در بسیاری از موارد، بیماری خود به خود خوب می‌شود، اما با کمک گرفتن از پزشک می‌توان مدت افسردگی را کم کرد و روش‌های مقابله با افسردگی را فرا گرفت. عود افسردگی شایع است. درصد بهبودی بالا است، حتی اگر فرد به هنگام افسردگی، نسبت به بهبودی خود دید منفی داشته باشد.
خودکشی. علایم هشداردهنده آن عبارتند از:
- گوشه‌گیری از خانواده و دوستان
- عدم توجه به ظاهر خود
- به زبان آوردن این که فرد می‌خواهد «همه چیز را تمام کند» یا اینکه «زیادی است و مزاحم دیگران.»
- شواهدی از داشتن نقشه برای خودکشی (مثلاً نوشتن وصیت‌نامه یا توجه به یک سلاح قتاله)
- خوشحالی ناگهانی پس از احساس نومیدی طولانی مدت
- عدم بهبود افسردگی
اصول کلی
در صورتی که علایم خفیف تا متوسط باشند، روش‌های به عهده گرفتن مراقبت از خود را در پیش گیرید:
با دوستان و خانواده صحبت کنید.
به طور منظم ورزش کنید.
یک رژیم غذایی متعادل و کم‌چرب داشته باشید.
الکل مصرف نکنید؛
کارهای عادی زندگی خود را ادامه دهید.
فیلم‌های خنده‌دار و شاد ببینید.
در صورت امکان به تعطیلات بروید.
احساسات خود را در یک دفتر خاطرات روزانه بنویسید.
سعی کنید مشکلات در روابط با دیگران را حل کنید (البته بهتر است که در این زمان تصمیمات عمده نگیرید).
تا حدی که می‌توانید فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را حفظ کنید.
مسؤولیت‌های خود را تا زمان بهبودی به فرد دیگری واگذار کنید.
به گروه‌های حمایتی در مورد افسردگی بپیوندید.
داروها
داروهای ضدافسردگی برای بعضی از افراد که افسردگی طولانی‌مدت یا نسبتاً شدید دارند.
لیتیم برای مواردی که دوره‌هایی از سرخوشی غیرطبیعی و افسردگی متناوباً رخ می‌دهند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیتی برای آن وجود ندارد. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ها و علایق روزانه را حفظ کنید حتی اگر حوصله آنها را ندارید.
رژیم غذایی
یک رژیم عادی و متعادل داشته باشید حتی اگر اشتها به غذا ندارید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم افسردگی دارید.
اگر احساس تمایل به خودکشی یا ناامیدی دارید.
